Lou cz. 3 ♥

nagle stajesz w bezruchu i poprostu nie wiesz co masz zrobić. chcesz zacząć piszczeć ale nie możesz bo strach cię sparaliżował. 

czujesz na sobie czyjeś dłonie i słyszysz głos który mówi ci do ucha " dlaczego się  przede mną ukrywałaś ?". 

głos nieznajomego męszczyzny wydaje ci się jakby znany, obracasz się i widzisz jego uśmiech przebijający się przez ciemność. 

t: Lou.. wystarszyłeś mnie. 

obracasz się i wychodzisz, a Louis podąża za tobą. 

l: nie odpowiedziałaś na moje pytanie. 

t: jakie pytanie? 

l: dlaczego się ukrywałąś przed wszystkimi, a przede wszystkim przede mną ?

t: musiałam wszystko przemyśleć. pobyć sama.

l: ale dlaczego ? i co przemyśleć? ktoś ci coś zrobił ? 

t: nie. właściwie troche tak... ale to moja wina. to ja na to pozwoliłam, niepotrzebnie ale pozwoliłam. 

l: kto ?! zabije go ! kto to był?! 

t: oj Louis. żebyś wiedział... 

l: będę wiedział bo mi zaraz powiesz. a jeśli nie to..

t: to co? * prychnęłaś*

l: to. 

w tej chwili Louis cie pocałował. chciałaś tego, ale nie mogłaś pozwolić na to, bo zakochała byś sięjeszcze bardziej. szybko sięod niego oderwałaś. 

t: LOUIS ! CO TY ROBISZ?!

l: yy. przepraszam, ale ja myślałem...

t: to źle myślałeś! daj mi spokój. 

popłakałaś się i biegłaś prosto do domu. 

nie wiedziałaś co masz o tym sądzić. przez ten pocałunek miałaś jeszcze większy mętlik w głowie. 

może mu powiedziec? nie to bez sensu. 

dotarłaś do domu, wszyscy już spali postanowiłaś zrobić to samo. wzięłaś prysznic, przebrałaś sie w pidżamę i poszłaś spać. myślałaś że będziesz miała z tym duży problem przez tysiące myśli naraz, ale naszczęście udało ci się usnąć bardzo szybko.